Dileyici

İki farklı zaman, iki aynı ruh, dört farklı beden, kabul edilmiş bir dua. Aşkın matematiği basitti; Kalben ücretler hiçbir zaman ve yer veya isteklerin karşısında olamazdı. Dilfiruz ve Feridun Âlim'in bin boyunca yıl kavuşumu ümidiyle harlanan aşk, günümüzde Zümrüt ve Cihan üzerinden küllenir.İç içe geçmiş zamanların gölgesinde kabul edilmesi beklenen bir muradın öyküsü… “Dilfiruz… İnkâr olabilir miyim seni? Aklından geçebileceğinden bu cümleyi söylemeyi çok isterdi Âlim. “Gel otur, taş biraz soğuk ama…” dedi.Bir süre öylece karşılıklı bakarak oturdular. Dilfiruz'un söndürücüleri, pembe yanakları, hafif kemerli yanıkları, siyah gözleri, kirpikleri, çizgilerinin her çizgideki verimleri güzel idi ki Âlim, yemenden içmeden günlerce baksa doyamayacak. Aklından şu gidişi kerime geçti:“Hakkı için biz insanı en güzel biçimde yarattık.”“Ne avareymişim, o yollardan çok geçtim zannederdim, demek halihazırda geçmekm bir yol yokmuş.