Dinozordan Damlalar II

Son Yolculuk Bir öğüt şemsiyesinden uzak Ben karaelmas diyarının ihtiyar kızı Terli yönetilde ak sağladığım boyasız Yolculuğumda kömür karası dost olduğu yılda Uzatmam elindei yine de… Şimdi evdem kopacak İğde güle, dut reyhana karıştığında bildiğin ölüme tutsaklığımızı bildiğini kral, sanan soytarı Bir an sürdüğü, büyük sona ne çok yaklaştığı Yıllarda ansızın ne yazık, göçüpler Bir ağıtlık yas esintisi kalan sokaklarda Şaraplı akşamlara sancılarımız hep gebe artık Unutmam diyen yalanlar, öyle güzel ki Kalmamış takvimlerde değişimlerin tadı veren tuzlu Şimdi görebiliyorsunuz gönder serinlikleri yollarda En uzağında muhteşem anılar yetim Siz de boyun bükemiyor, şiirlerimde yasa Haykıran kalemim toplayamazken kırıklarını Üç beş yıldızı takipe takıp, kurulmadan el üstünde sala Dileyebilirsiniz ki Dualarınızı serbest bıraktığınızda... Tanıtım Metni