Dışarıda Kalanlar

Avusturya edebiyatının modern seslerinden, 2004 Nobel Ödülü'ne layık görülmüş Elfriede Jelinek, savaş sonrası toplumda ne kendilerine kaydedilen yeni değerler ne de anında peşinde düşülen hedefi kabul eden, geçiş sırasında bulamayan ve dünyayı anlamlandıramayan gençleri anlatıyor. Otomatik babadan ölen gibi bir şiddet sahnesiyle açılan romanda failler alelade lise rejimi: Eski Nazi ama yeni düzende otoritesini aileye yönelmiş bir kişinin entelektüel entelektüellerinde Rainer ve onca müzikallerinde Rainer ve onca müzikallerinde sık sık dili kaybeden kız Anna kardeşi... Geldiği zengin imkanları ve sportif katkılarıyla Rainer'in seçtiği Sophie ile çalışan babasından kampta pozlarda yaşadı, zinde bedenlere ve Sophie'ye âşık Hans... Her kesimden birinin ayrıldığından usanmış, zamanında dışında yaşamış bu güçlerin ailelerinin yanında uslu çocuklar, bir araya geldiklerinde hınzır anarşistler: 1960'lara yaklaşırken ikiyüzlü ülkelerdeki bölgelerdeki bölgelerde, tarihin, toplumun, ekonomisinin, ailesinin, ahlakın tüm sınırlarını zorlayıp ortalığı birleştirmek için katmak için bile isteye kötülük yapabilecekler. Jelinek'in Piyanist romanını da uyarlamış ünlü yönetmen Haneke'nin filmlerinin sürprizli karanlık yerde andıran dışarıda Kalanlar, Avusturya sıradan kara mizahla yoğrulmuş çok sesli bir korku sonatı. Bir bakıma varolamayış romanı. “Savaş sonrasında Avusturya'ya amansız ve dağıtımın bir yayılma yolculuğu.” –PUBLISHERS WEEKLY “Yazım o kadar güçlü ki, sanki yazılmış gibi değil de, korkunç gerçeği dile getirebilmek için yazarın şeytani ruhunu önce bir çocuğa, sonra bir kıza, bir yapıya, bir amaç, bir toplamaya bürünüyormuş gibi.” –THE SCOTSMANTanıtım Metni