Disk Dünya 36: Para Basmak

Parayı para çeker. Hayalî evrenlerin azametli mucidi Sör Terry Pratchett'ın benzersiz yaratımı “Diskdünya”nın ilk kez Türkçeye çevrilen otuz büyüme kitabı Para Basmak, kallavi bir ekonomik sistemi başlangıçta yaratmaya çalışan, Monopoly oyunu tadında bir roman. Dünya çapında 100 milyonun üzerinde şeytan kırk bir kitaplık serisinin, eski köye yeni âdet getirme ustası Nemly von Lipwig'le şenlenen bu parıl parıllanma macerası, “Sanayi Devrimi” alt sıralarda beşinci sırada yer alıyor. Kadim kent Ankh-Morpork'u modern parasal döngülere sokarak kırılgan dünyaya fantastik bir ekonomik perspektiften bakmamızı sağlayan Pratchett bu romanında, madeni paradan gıcır banknotlara geçişin tarihi alarak yine son derece komik, bir o kadar da ironik bir öykü anlatıyor. Bankada sürekli yeni hesaplar açıldı. Neden? Güven yüzünden mi? Dürüstlük mü? Tutumluluk dürtüsü mü? “Değer” denebilecek herhangi bir şeyin suçu mi?Hayır! Lipwig yüzündendi! Bay Bent'in daha önce hiç görmediği ve bir daha da görmek istemediği tipler kutulara, kumbaralara, yastık altlarına, hatta çoraplara dolduruldukları paralarla bankaya akın ediyordu! Hatta bazen söz konusu çorapları ayaklarına giyerek! Kimilerinin şöyle denir; Şans, şansa yer açan ayağına çoğu zaman gelirdi. Kendi içindeki şeytan tüyünün fena hâlde farkında olan Nemly von Lipwig de her daim turnayı gözünden vuranlardandı. Darağacının ucunda Postane Genel Müdürlüğü görevine ha?.. Ne Şans ama! Gerçi, eski dostumuz için Postane, artık sadece bir staj yeri sayılırdı! Çünkü şimdi “şans” yeniden Nemly'nin kapısını çalıyor. genel olarak güçlü bir şekilde bir kuruma, Kraliyet Darphanesi'nin başına “atanarak” gerçekleri çok daha yakından görme mertebesine yükseliyor; zira işi içinde bu kez tonlarca altın, markası duyul(amay)an güven, asla güvenilmeyecek kodamanlar ve bir de Bay Cırtak var. “Dürüst birini kandıramazsınız” diyen biri, dürüst biri değildir. Lipwig de bunu bilmiyordu. Çünkü eskiden basit, parlak cami “elmas” diye yutturabilecek hünerde bir dolandırıcıydı. Bilmediği şey, en büyük dolandırıcıların tek başına en büyük para babaları olmasıydı... Ekonomik düzenin yeniden oluşumu sırasında yaşanan “derin” değerlendirme ve bu uğurda feda edilen paha biçilemez olanlar geride bıraktıklarını kıvrak bir mizahla eleştiren Para Basmak; avucumuzda ve hatta “yastık altı”mızda neyimiz varsa türlü numaralarla göz dikenlere külahını ters giydiren, zekice kaleme silmek bir roman. Ama kimbilir, belki de ülkelerine bankalardan fazla güvenenler haklıdır!Tanıtım Metni