Divan Şiiri Poetikası

17. yüzyıl Türk şiirinin gerçek bulduğu yüzyıldır. Bu yüzyılda yetişen sanatçıların yapısına sığmaz doyumsuz karakterleri hep arayışlara itmiş ve bunun sonucunda da yüzyılda dört farklı üslup ortaya çıktı. Onun yeni ortaya çıkan bir anlayış öncekini eleştirmiş ve onun yerine kendi kriterlerini ortaya koymaktadır. Nef'i Nai'li, Neşati vs.gibi şairler Sebk-i Hindi üslubunun özellikleri ile birlikte şiirin manayı, insanlarda arama yapabilirler, gözlem yoluyla şiirlerin basit yolla da yazılabileceği göstermişler, Nabi'nin öncüsü olduğu Hikemi tarzcılar ise şiir tamamen insanların nasihat ve öğütlerini bulmaktan yola çıkarak, şiir bir eğitim süreci olarak görmüşlerdir. Fehi gibi özgür düşünceli bir şair ise düşünce ve sözlerle fazla katılarak, özgür düşünme ve isteyen yazma parçaları kırılmış, bazen deli dolu bazen de çocuksu bir eda ile kendine sahip bir üslup oluşturmuştur.17. yüzyılın ğoetik özelliklerine baktığımızda zaman ağırlıklı olarak şiirde orijinallik ve yenilikçiliğin işlendiğini görürüz. Dönemin bütün şairleri bu konuda duyarlılık göstermişler ve sık sık da dile getirmişlerdir. Tanıtım Metni