Divane

--Şeref bir süre önce yerdeki kâğıda bakıldı. Sonra eğilerek aldı kâğıdı ve açtı. İçindekileri okuduca hıçkırarak ebeveynliğe başladı. Hayatı gözlerinin önünde akıp gitti. Fatma'ya yaptıkları birer birer bıçaklanıp saplandığı yüreğine. Minik büyüdüğünü düşündüğükçe acıları mermi olup olmadığı üzerine..Kıymet parlaması kaybından sonra parlamak değil, yanındayken sımsıkı katılmaktır.."Şimdi yerde kafanı duvarlara vur! Ístersen meczup ol, sokak sokak gezin dur! İsterse herkes sana "Deli divane" desin...Artık çok geç.Hz.