Diyelim Söz Arasında

Benim önemimin gerçek yanı... kısaca söyleyeyim onun ne olduğunu: ortaya çıkıyorum. Edebiyatta, dil işinde yalandan kaçıp önerilenü bezeksiz, donaksız, olduğu gibi söyleyişim. Büyük bir şey değil ya, pek de küçümsemeyin diyen Nurullah Ataç'ın yine içten, yine dolaysız anlatımıyla yazdığı denemeler ve edebiyat konuşmalır var bu ciltte. Bir yazarın kendince samimi olmasından, içini dökmesinden, ağzına gelen açıklamadan başka bir ifadeden. Bu işler kolayına kaçma, çoğu da kendini anlatır, bence diye konuşur, kirli çamaşırlarını bile ortaya çıkarabilir de kendince olmayabilir yazar. Ona gelenleri söylemek sadece gevezelik de olabilir. Bize ne kendisiyle yetinen insandan. Asıl kendincelik, kendi kabuklarını kırma, duyup ayrıntılarını ayırma, içindeki insancalığı bulmadır. Ataç'ın böylesi bir edebiyat, daha durumları böylesi bir edebiyatsızlıktı. Onu dünyanın kalburüstü yazarları tarafından katan da bu kaygusuydu. Tanıtım Metni