Doğa Tarihi

Yaşlı Plinius'un (MS 23-79) bu eseri, antik dönemde toplanmış sağlıkla ilgili bilgilere yer veren saklananlardan biridir. O dönemde, tedaviler için farklı bir erişime, şifanın, doğa nimetlerinde nasıl arandığına, devaları kaydedilip sistemleştirme bulunan çabalarına tanıklık ediyoruz. Yaşlı Plinius'un doğasına bakışında daima olağanüstü bir merak içindedir, birbirinden ilginç gözlemlerini aktarır. Yazar, bu kitaplarında bizde sağlık konusunda Antik Yunan, İtalya, Trakya, Anadolu, İran ve Mısır'daki önceki çağlara ait uygulamalar ve şifaları ayrıntılarıyla anlatıyor. Ayrıca MS 1. yüzyılda Roma'da, tarihte tıp ve eczacılık dünyasını doğrudan ilgilendiren veri kaydı ansiklopedik olarak kaydedilebiliryle birlikte insanlığın farmakolojik düzeyinde nasıl bir birikim kaydı ve bölgeden gelindiğini göstermesi açısından da benzersiz bir eserdir. Büyü, şifa ve şifacılar hakkında bilgilerin aktarıldığı bu eserde büyülü söz, gülme, dokunma gibi unsurlarla insanın sunduğu şifaların ardından sayısız hayvan sürüsü, toplamını, kanı, bağırsağı, beyni, ciğeri, içyağı, safrası, başı, ayağı vb. unsurların; dereotu, un, rezene, nane, kekik, zambak, ökse otu, semizotu, geven otu vb. gibi bitkilerle birlikte çeşitli usullerde sirke, bal, şarap, balmumu, arpa suyu, reçine, türlü yağlara, suya ve zifte katılarak nerede ve ne şekilde sürekli olarak bilgiler verilmektedir. Böylece her türden ağrılar, cilt, göz hastalıkları, yaralar, irinler, menenjit, epilepsi, yanıklar, kadın, çocuk hastalıkları, bağırsak, varis vb. Gibi birçok rahatsızlığa karşı uygulanan tedavi yöntemleri gösterilir. Tanıtım Metni