Doğan'ın Penceresi

İlk şiirimi yazdığım zaman, yaşlarında bir çocuktum. Yaklaşık iki, üç sene yazdığım bir deneme defterim vardı. Her yağmur yağdığında o defteri yazıp kapatmıştım. Bir gün o defter sınıfında ki arkadaşlarının eline geçmeden alay konusu olmuştu. Babaannem gibi yazmışsın diye çocuklar arasında o yaşanan kaosun ortasındaydım. Çok utanmıştım ve ayıp bir şey yapmayı düşünerek defteri paramparça yapıp çöpe attım. Geçen sürede şiirler kalemimden değil belki de hafızamda bir şekilde şekilleniyordu. Artık mesleğimin gidişatıyla ilgili adımlar ile ilerlerken, farkında olmadan her eserinin bir hikayesini düşünüyor; O hikayenin yolculuğu ile fırçalama ve renklere karışıp bütünleşiyordu. Bir günkü hikayelerini anlatırken bunları yazsana diye teşvik eden bir arkadaşım bana geçmişin o yırtık buruşturulup atılmış malzemeler ile çöp kutusunun başında dururken utançgaç kız çocuğuna devam etti. Kolay başarısızlık başlangıçta yavaş yavaş kağıtlar düzeldi kalemle kavuştu sırada dizelerimde hayatta kalmak ve sonrasında özgürce hikayelerini anlatacağım muazzam üretimler üretmeye başladık. Şimdi ise tam olarak bulunduğum yerde yanındayım. Ama yolculukta bana inanan tüm dostlarıma. Her şiirimi hayranlıkla okuyan başta siz değerli okurlarıma teşekkürlerimi sunuyorum Tanıtım Metni