Doğanın İnsanlaşması

Yirmi otuz yıl öncesine kadar doğanın insanlaşmasının sağlanması, toplumsallaşmanın, akla gelen gelişmelerin bir mucizesi olarak değerlendiriliyor; Yetkili kişilerin bile bu süreç içinde saptanabilen evrim aşamalarını anlatıyorlar ve anlatmakta büyük zorluklar çekiyorlardı. Bu konu artık büyük oranda aydınlandı. Bulgular bir senfoni güzelliğiyle sergileniyor. Darwin Kuramı'nın görünümü ve güzelliği, önerilerin ötesinde, ayrıntılarla ortaya konuldu. Ve çalışmalar da devam ediyor. Ancak son yıllarda pek çok şey değişti... Akıllı insan Homo sapiens, kendi soyundan gelenlere, gerek doğaya karşı bilgisi çok kolay olmayan bir tutumla bir hasım, bir düşman gibi davranmaya ya da çok eskiden beri içinde taşıdığı bu özellikler açıkça ortaya çıkmaya; kendi biyolojik ve doğayı geri dönüşsüz bir biçime dönüştürmeye başladı. Bu alev içinde Doğanın İnsanlaşması, akıllı insanın gelişimi -neredeyse- “kötü bir iş kazası gibi” üzüntüyle izleniyor. Modern insan bu davranışında o denli ileri giden ki mucizevi bir şekilde karşılanan bu süreç, doğal yüz karası olmaya dönüşüyor. “Darwin Devrimi”ni ve buradan yola çıkılarak ayrıntı seçim teorilerini tek başına okumanın kesintisi olabilir. Bu süreçte, Kafka'nın 6 Nisan 1917'de yazdığı ve dünyanın “insanlaşmak zorunda kaldığı” bir şempanzenin gözüyle yerine “Akademi İçin Bir Rapor” adlı öyküsüyle birlikte okumanın sağlıklı bir düşüncenin büyüyeceğini ve yine Kafka'nın söylediği “Dünyayla arandaki mücadelede dünyanın ol” aforizmasını da unutmamak gerekir. “Tutunamayanlar”ın Politik Psikoloji, Bilimsel Bir Peri Masalı: Freud'un “Aile ve Tarihsel Romanı”, Aşiyan'daki Kahin: Tevfik Fikret'in Melankolik Dünyası kitaplarını Okuyan Us'a emanet eden Serol Teber, Melankoli: Normal Bir Anomali, Politik Psikoloji Notları, Davranışlarımızın Kökeni ve Doğa'nın İnsanlaşması ile okurlarıyla yeniden buluştu. Tanıtım Metni