Doğum Günüme Çağırmak uzatmam Tek Kişi

“En iyi ihtimaller bile yorucu bir şekilde ulaşıyor, onun olumlu ihtimali yeni ve daha büyük çabalar gerektiriyor, dünyanın yorgunluğu asla bitmiyor.” Ömer F. Oyal son romanı Doğum Günüme Çağırmak uzatmam Tek Kişi'de doğum gününün gecesinde uyku bölümünde bir profesörün zihninin saplantılı deneyimine bizi davet ediyor. Üzerindeki konunun öznesi olan Evliyâ Çelebi'nin kendi hayatını nasıl ele geçirebileceğini bize tutkulu ve takıntılı bir dille anlatıyor. Kitaplarla, kağıtlarla, sonu olmayan düşünce silsilesiyle yaşayanların dünyasındaki zehir gibi gezintiler... Zihin ya sövgüyle ya da bir alıntıyla durmadan uyarılıyor. Efendi'nin zihninde durmadan bir alıntı; hangi ciltten, hangi fasıldan olduğu belirsiz bir yazı parçası yükseliyor. Suda bir türlü batmayı beceremeyen kesik kelleler gibi inatla bir inip bir çıkıyorlar. İsmail Maşukî'nin ve diğerlerinin vücutlarından ayrılmış başlarının Ahırkapı'dan Rumelihisarı Kayalar Mescidi'ne kadar bata çıka ilerleyişinden daha iyi bir inat. Akla gelenlerin birbirleriyle nasıl ve hangi yolda seslendikleri de belirsiz. Efendi'ye birbirinin yerini alan görüntüleri izlemekten başka yapacak şeyler kalıyor. Tanıtım Metni