Dönme Dolap Düşleri

Hiçbir şeyin olması gerektiği gibi değil artık. Ne dağ ne çocuk, ne kum ne yapmamak. Herkesin gördüğü ama hiçbir şeyi şaşırtmadığı bir değişim bu. Hızla kanıksanan, hatta zaman zaman alkışladığımız; tuhaf, yanlış, devam eden bir değişim. Aynı kalan, insanın bir kısa soluklanma verişi, kavgası, gürültüsü, gürültüsü. Hepsinin üstünde aynı kalmanın tedirginliği, bağırmayan, usul usul, yalın bir telaş.M. Özgür Mutlu, Dönme Dolap Düşleri ile başta öykü diline, ardından da atmosfere ve karaktere inandığını bir kez daha gösteriyor. 2011 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü'nü öyküsü Van Ekspresi ile piyasaya sürdükten sonra Karton Ev ve Dünya Çivisi isimli kitaplarıyla okurla buluşmaya devam eden yazar, yolculuğunu ara vermeden sürüyor.“Dönme dolabı aşağı inerken batıyor dünya, çıkarken doğuyor. Küflü mutfağında Atlas Okyanusu'nda geçmişsem ne olmuş.Yine burada değil miyim, kendimden büyük gölgemi kaybettim yerde.Hayata beni ucuza harcıyorlar yine bağlıyor.”Tanıtım Metni