Dünya Acısı (Weltschmerz)

Dünya Acısı (Weltschmerz), dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Alman kimyasına egemen olan kötümserliğe dayalı bir çalışmadır. Kötümserlik, esasen hayatın yaşamaya değmediği teorisiydi. Bu teori, 1860'larda çok moda olan Schopenhauer tarafından Alman kimyasına tanıtıldı. Frederick C. Beiser, Almanya'da felsefenin tartışmasını bilimlerin mantığından uzaklaştıran ve serbest bırakılmasının incelenmesine doğru kapsamlı Schopenhauer'in kötümserliğinden doğan yoğun ve uzun tartışmayı irdeliyor. Kötümserliğin egemen savunucuları (Philipp Mainländer, Eduard von Hartmann ve Julius Bahnsen) ve toplu eleştirmenleri, özellikle Eugen Dühring ve Yeni-Kantçıları yer alıyor. Yüzyılın ikinci yarısındaki kötümserlik tartışması, kapsamlı literatürde büyük ölçüde göz ardı edilmiş ve bu kitap, 1880'lerden bu yana yapılmış, onu yeniden incelemeye ve ortaya çıkan önemli sorunların analizine yönelik ilk girişimdir. Tartışma, dağıtım ve temel kesinti sorunuyla ilgiliydi: Yaşamın devam ettiği değer olup olmadığı. Tanıtım Metni