Çalışma Bekleme Salonu ya da Bulanık

Karşısında, capcanlı, rengârenk ve apaydınlık bir şekilde göründüğünü… Evet, bu kadının kendisiydi. Yani kendisi gibi görünen bir başka yerdeydi çünkü aynı da değillerdi. Belki aynı kişiydiler ama aynı değildiler. Bu, olan kadın, garip, ürpertici bir enerji. Yayıyordu… Ya da ona… Sanki ondan daha fazla bilgi vardı, saklanmaya ihtiyaç duymazdı.Kendisi ise şu anda da olduğu gibi her zaman gölgelerde saklandı, gölgelerde yaşardı, gölge gibi yaşardı, hatta onun kendisi gölgeydi.” Ece Yumuşakkaya, öykülerinin gerçekliğinin ardına sarkıtarak, seçilmiş kahramanların bir işlemini gerçekleştiriyor. İnsanın duygu dünyasının derinlerine inip zaman zaman kendi varlıklarını sorgulatıyor okura. değişen, gerçek mi yoksa sanrı mı olduğundan emin olunamayacak olaylar ve benlik algısında sapmalar, travmalar ve hatta kişilik bozuklukları çevresinde dolanan karakterlerle alternatif bir dünyaya davet ediyor.Tanıtım Metni