Dünyanın Son Yumurtası

Usta yazar Ahmet Önel'den, kendi ellerimizle büyüttüğümüz biricik mutluluklarımız ve akıp giden günlerin içindeki güzellikler için değerli bir hatırlatma. Işıl ışıltılı küçük sevinçlerden yapılmayan bir masal… Bahtiyar amca, yeşilin içindeki minicik evde yalnız yaşamaktadır. Bir sabah, aç karnının sesini dinleyip dağılıma yönelir ancak orada başka bir ses daha duyarlıdır. Bomboş dışarı çıkanın oğlu yumurta ona sesleniyor. Fazla iddiasına göre kendisi, dünya üzerindeki sondur. Bunları kırıp omlet yapmak olur mu hiç? Bahtiyar amcanın günleri yeni bir dostla şenlenmiştir artık. En tatlı sohbetler, keyifli mi keyifli gezintiler her gün onları bekliyor. Derken ummadıkları bir şey olur… KİTAPTAN Bahtiyar amca çalışmasının değişimi dalmış, şu boya kutusunun kapağını bir kez daha açmış, ince fırçalarına dokunmuş. “Hadi bakalım küçük dostlarım” diye seslenmiş onlara. “Güzel bir uğraş şimdi bizi bekliyor.” Ardından hararetli bir çalışma başlıyor. Aynı zamanda özen ve dikkat isteyen bir çalışmamış bu. Aradan uzun bir süre geçmiş ve… Evet, artık Yumurcan'ın dünyaya ışıltılı bakan bir çift gözü varmış. Elbette bir de gülümsediği zaman yüzeyinin tamamı yayılan geniş ağzı. “Burnum da pek şirin olmuş” demiş Yumurcan. “Onu istediğim gibi küçücük yaptım Yumurcan.” “Küçük ama bütün çiçeklerin fonunu alabiliyorum” demiş Yumurcan. Bahtiyar amcaya teşekkür etmiş. Eh, bu önemli sorun çözüldüğüne göre iki kolay erişilebilir yaşamı sürdürebilir, ne yaşayabilirsiniz? “Ne kadar eğlenecekler?” diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Birlikte gezip dolaşacaklar, sohbet edecekler, başka canlılarla selamlaşacaklar, sokak aralarında oyunlar oynayan çocukları seyredecekler. Az bir eğlence mi bütün bunlar? Bahtiyar amca paketleri Yumurcan'a. Yumurcan da çok sevinmiş elbette. *** Günlük gezilerini birlikte yapıyorlar, komşulardaki bahçelerdeki bozulma yine birlikte gözlemliyorlarmış. “Şu ceviz ağacını gördün mü?” diyormuş Bahtiyar amca örneğin. “Son bir iki gün içinde nasıl da yeşillere büründü! Dallarını nasıl da yaprak bastı…” Yumurcan onun gösterdiği ağaca merakla bakarken, arkadaşının fark ettiği bu değişimden haberdar olamadığı için kendisine kızıyormuş. “Çevremize daha dikkatli bakmalıyız anlaşılan” diye düşünüyormuş şimdi. Gözlem dikkat gerektirir. Sevdiğimiz her şeyde gerçekleşen değişimin farkında olmak, onu önemsediğimizin de bir göstergesidir. Yazar Hakkında: Yazarımız 1952 yılında Görele'de doğdu. Üniversiteyi Ankara'da, Siyasal Bilgiler Fakültesinde okudu. Çocukları o kadar çok seviyordu ki onlar için bir şeyler yapmak istiyordu. Üniversiteyi bitirir bitirmez işlerle Ankara Çocuk Tiyatrosu kuruldu. Yazdığı birbirinden güzel çocuk oyunları ödülleri aldı. Becerikli Kanguru, Alacalı Şemsiye, Mızıkçı, Ay Masal Vay Masal, Sayım Suyum Yok, Şarkıyla Sallanan Salıncak, Pembe Treni Kim Durdursun, Üç Şekerli Oyun, Uçmak Özgürlüktür oyunlarıyla çocuklar arasında taht kurdu. Sadece çocukların mı, büyüklerin de öyle. Çaylaklar, Kâşif-i Eyvah Nadir Efendi, Sevgili Tiyatro, Aklı Havada, Hoşça Kal, İstanbul'da yaşayanların yazdığı oyunlardan yalnızca birkaçı. Ahmet Önel, varsa yoksa çocukları söyleyerek onlar için öykü ve romanlar da kaleme aldı. Sevgili Günlük Öykü Anlatıyor, Çıplak Zebra, Ezgimizi Kim Çaldı, Tavşan Adası'nın Sihirbazı, Sahi mi Susam, Günle Yarışan Yarışçı, Hezarfen adlı kitaplar ilk akla gelenler arasında. Küçük ve güzel sahil kasabası Foça'da yaşayan yazarımız hem çocuklar hem de büyükler için kalemini oynatıyor. www.ahmetonel.com Tanıtım Metni