Dünyayı Yeniden Efsunlamak

Silvia Federici, Marx'ın tanımladığı şekliyle ilksel kazancın, köylüleri ücrete tabi ve disipline edilmiş bir proletarya ordusuna dönüştürülen arazi gaspının, kapitalizmin başlangıçtaki değil süreğen bir önkoşulu olduğunu, bunun da toplumsal yeniden üretim yaparak kadınların ev emeğinin sömürülmesiyle taçlandırıldığını ileri sürerek, özellikle 1970'lerde feminist hareketle önemli bir ivme kazandırmıştır. Kapitalizme yönelik bu eleştirisini hem teorik hem pratik düzeyde bir biçimlendirmeyle devam eden güne kadar olan Federici, Dünyayı Yeniden Efsunlamak'ta gezegenin dört bir yanında yaşanaduran yeni çitlemeler ve bu fiziksel olarak tartışmak müşterekler durumunda, küresel ekonomik biriktirme işleminde, borçlandırma yeniden üretimin yeni bir finans kaynağına dönüştürüldüğü güncel kullanımın gözlenen boyutu üzerinde küresel olarak durarak, feminist uzaktaki aralıkta de yayımlanan çok sayıda bir cephe. Örfi kurallar kapsamındaki topluluklara ait kılınan bakımı zor, temelliğin dayanmadığını savlayan Federici, buna karşı savunulması gereken "müştereklerin" ortak mülkiyetten ziyade bir toplumsal pazarların bütününe işaretlerinin mevcut olduğu çiziyor. Bu bolluklu özerkliğin ise yaşamı ve emeğin mevcut kapitalist örgütlenmesi diren direniş ve direniş bölgelerinin açılıp çözülmesinden hareketle, yerli halkların, sularına ve topraklarına göz diken kapitalist düzenine karşı mücadeleye dikkat çekerken, söz konusu olanların daha özgür oldukları ve özgürlükçü bir yapısal yeniden inşa toplumsal cinsiyetlerinde bir kaldıraç görevi olduğunu iddia ediyor.Tanıtım Metni