Düşler ve Aktif Hayal Gücüyle Bilinçdışına Yolculuk

Düşlerimizde kendi savaşımızın içine düşen bir savaşçıyız. Kendimizle barışmak için kendi kanımızla boyanma cesaretine ihtiyaç duyarız. Aklandığında bizi kan kırmızısına boyayan şey tam da kendi damarlarımızın içinde dolaşır çünkü. Bilinçdışı bize kendimizden haberler getirir. Kendimizden bile sakladığımız o ortamda kahraman, sessizliği bize duyurmak ister. Oysa biz en az kendimizle konuşur, en zor kendimizle buluşuruz. Bilincimizin perdelendiği güneş gecemizin devamında düşlerimizde parlar egzersizi. Aktif hayal gücü ve düşlerimizle 'içimizi' çalışırız. Bilindik bilgi ve dizgelerin çok ötesinde kendimizi bulma yollarını kaybederiz. Bazen henüz görmediğim düşlerimde beni bekleyen -heniz bilmekten uzak olduğum- içimden olduğunu düşünürler, heyecanlanırım. Tam da bu heyecan, yeni düşleri derinlerden çıkar. Neyin geldiğine dair bilincimle bakarsam belki de en değerli hediyeyi kaçırırım. Düşü hastalığıne çeviren o dişleri uzamış melun adamın, içeriden çıkarmam gereken kudretli ve olgun bölümleri olduğunu bilemem. Onun bilincinin yargılarından uzak bir mağaraya kaçırırım o vakit. Orada beraber çalışırız. Elinizdeki kitapçık için size inen merdivenin bir basamağında, yukarı çıkarılanların gün ışığına kavuşması anında, en derininizdeki mağaranızın duvarlarında, içinizi çalışacağınız çalışma masasının taşınmasını umut ederim ey okur. En çok da kendini okuyacak olan, okura.” Tanıtım Metni