Duyguların Arşivi

Kavuşulmaz bir aşk, hasretten çok daha fazlasıdır! İsviçre edebiyatının önde gelen gelen kalemlerinden Peter Stamm'ın yazdığı Duyguların Arşivi, hiçliğin tam ortasında kâğıt yığınlarından kendine yeni bir hayat kuran yalnız bir adamın beyin monologlarıyla şekillenen yazılmış bir roman. Geçmişle geleceği sağlam köprülerle birleştiren bağlarken yalnızlığı duygulardan arınmakla eşdeğer tutan yazar; Kavuşmayan aşkların, zamanlarda ortaya çıkan suçların, varoluşsal hezeyanların gölgesinde yükselen baş döndürücü bir anlatı sergileniyor. Katmanlı hikâyesini psikoloji ve felsefe sularında yüzdürerek derinlikli bir zemine oturtan bu sarsıcı kitap, pandemi döneminde küresel boyutta deneyimilediğimiz sosyal psikopatolojinin edebî bir izdüşümü âdeta. Bir resimlerini istemiyorum. Kabahat mi? Köklü bir gazetenin karanlık dehlizlerinde uzun yıllar arşivcilik yapan başkarakter, işleri kaybettikten sonra yaşamanın yolunu yine geçmişin tozlu sayfaları arasında bulur. Görev yaptığı gazetenin arşivini evlere taşır, bodruma yerleştirir ve bu kez sadece kendisi için çalışmaya başlar. B'nin tek işi devam ettirilebiliyor olmaya başladığında onu iyi hissettirir. Ancak ilerleyen süreçte hayatı tamamen hapsolur içine arşivleniyor. Gazete kupürlerinin arasında sızan nostalji rüzgârları şimdilerde 60'larda olan kişinin eski hatıralarına götürülmek. Mazi belleğinde canlandıkça, özellikle mutluluk aşkını, asla gerçek anlamda “sevgili” olamadıkları Franziska bilmek düşer. Kocada bir boşluğa dönüşen bu kadının anılarından hiç kopmadığını fark eder. Belki de artık, özgürlüğün sınırılayan bir arşive erişimi, geçmişiyle yüzleşmenin ve yeni bir sayfa açmanın zamanıdır... Peter Stamm, kendini duygusuzlaştırmaya ant içmiş bir adamın hayatta kalmanın ikinci olanağının sonsuza tanıklık ettiği bu romanda, değişimin akıntısının kapılmanın ve anılarda yaşadığımçasına sonsuz bir anda var olabileceğine dayanılmazlığı yapıyor. Arşiv yalnızca dünyayı yansıtmaz, aynı zamanda dünyanın bir kopyasıdır. Tanıtım Metni