Duyuyor Musun?

"O küf çiçekleniyor, pencereden sokağın karşısında iyiye doğru evde kalmaya devam ediyor, Azrail'im de tepemde. Bir günüm geçmedi gülerek. Parasını biriktirdi, ne kadar birikti biriktirdi, harcamayı biriktirdi, eskiyi biriktirdi, biriktirdi de biriktirdi. Düğünlerini bile biriktirmek için biriktirmiş. Hırsızmış, yok biriktirmişsin. Ne oldu, sonunda o eksildi, ben eksildim, de dağıtıp gitti. Ama birikmiyor. Tik tak, tik tak, bugün de bitti. Onun için şimdi beni." Böyle kabul edileceksen kabullen ya da asabımı bozma. Yaşarken ikimizin yasını hep tuttum, şimdi kırkımı uçurmaya geldim. Nurhan Suerdem, yaşamın tüm yaşamıyla kucaklayan insanların öykülerini anlatıyor. Bu insanlar, bazen varlıkların bile farkında olmayanların yüzlerinde mutlu bir an yaratmaya çalışıyorlar; Bazen sınırlarla çevreyi boğmak için kendi kendilerine telkin ediyorlar, bazen de zamanımızın yıkıcı ruhuna karşı direnmeye çağırıyorlar. Bir bakıma, acımasızlığa ve politikanın gündelik hayatta dokunulduğu yerde var olan hoyratlığının izlerini yok etmeye çalışıyorlar. Dahası bunu geçici bir çözüm olarak değil, hayatımızdan olmalarını yok şevkiyle yapıyorlar. Duyuyor musun?, evlerin dört duvarı; sokağın, caddelerin teke kalabalıkları ve zihnimizin korkuları arasında sıkışıp kaldığımız analizleri çıkarmak için düz analizlerin bir soru…Tanıtım Metni