Edebiyat ve İnsan

İnsan, her şeyden önce düşünen, yorumlayan ve yeni şeyler ortaya koyan bir varlıktır. İşte bu özellikler de onu diğer canlılardan ayıran temel özelliklerin başında gelir. İnsandaki insan hayvandan ayıran ana özellik, güzellik yaratma ve güzellik aramadır. İnsanın yaratıcı gücünü ve güzellik arama çabalarını gösteren önemli çabalara "güzel sanatlar" diyoruz.Edebiyat eserlerinin büyük bir bölümü, insanlara çeşitli bakımlardan eğitim verilmek amacıyla yerleştirildi. Türk edebiyatında Yunus Emre, birçok şiirini ve Risaletü'n-Nushiyye (nasihat kitabı) adlı eserini, Mevlana Mesnevrsini, Nabi Hayriyye'sini, Namık Kemal İntibah roman ve tiyatro eserlerini, Ahmet Midhat romanlarını, Tevfik Fikret Haluk'un Defteri ve Şermin adlı eserleri, Mehmet Akif Safahat'ını, Hüseyin Rahmi çoğu romanlarımızı internette bu şekilde bulabiliriz. Hep insanların nasıl yaşanacağı, nelere değer aktarımını öğretmek amacıyla yazmışlar. Bugün de kimi eleştirmenler içerisinde edebiyatın insancıl ve edebi çıkarlarını gütmesini isteyenlerin çoğunluğutadır.İşte bütün bu yönüyle biz sanat ve genel olarak insanın bilincine sona erdirerek iyiye, güzele ve doğruya ulaştıran "eğitimle çok sıkı bir ilişki vardır. Unutulmaması gereken ki "edebiyat"ın kökünü ve "terbiye - eğitim" anlamına gelen"edep" de açık havadadır. Dergilerde yayımlanan araştırma yazıları, ulusal ve uluslar arası sempozyum ve panellerde sunulan sözlü bildirilerin derlenmesinden oluşur.