Edebiyatta Sanatta Bilimde Kaos İmgelemi

Dünyaya anlam kazandırmak için birleştirmemiz öyküler –mitoloji ve din, edebiyat ve felsefe, bilim ve sanat– fikirlerimizi birleştirme araçlarımızdır. Ancak düzen arayışımızın altında temel ayarlamalık korkusu azalması. Gerçek kaosu imgelemek zor, onu betimlemekse çok daha zor. Kaos İmgelemi'nde Martin Meisel büyük bir tutkuyla ve heyecanla mutlak kaosu gösteriyor, ortaya koymak ve rasyonelleştirmek için eğlenceli bir çaba gösteriyor. Bu amaçlanan, kaos imgesinin toplumsal, psikolojik ve kozmolojik dönüm noktalarının öyküsünü aktarıyor. Edebiyattan, felsefeden, resimden, grafik sanatından, bilimden, dilbilimden, müzikten ve filmlerden örneklerle, 18. ve 19. yüzyıllarda kaosun yıkıcılıktan özgürlük ve enerji sağlama potansiyeli olan bir imgeye dönüşümün olağanüstü öyküsünü anlatıyor. Sophokles, Platon, Lucretius, Calderon, Milton, Haydn, Blake, Faraday, Çehov, Faulkner, Wells ve Beckett okumaları ile Brueghel, Rubens, Goya, Turner, Dix, Dada ve fütürist ressamların tablolarını aynı potada eriten Meisel, termodinamik enerji ve entropinin ele alınışındaki devrime dikkat çekiyor. Yazar sonuçta bu kaotik çerçeveyi anlamını, amaç, ölümlülük ve zihin gibi konuları kullanmakta kullanıyor. Tanıtım Metni