Editöryal Yabani Yulaf

On üç yaşında çok zeki bir çocuktum - o zamanlar alışılmadık derecede zeki bir çocuk olduğumu düşünürdüm. İlk gazete karalamalarımı o zaman yaptım ve hiç beklemediğim bir şekilde toplumda güzel bir sansasyon yarattı. Gerçekten de öyleydi ve bundan da çok gurur duyuyordum. Bir matbaacı "şeytanı"ydım, ilerici ve hevesli bir matbaacıydım. Amcam beni gazetesine yazdırmıştı (Weekly Hannibal Journal, yılda iki dolar peşin - beş yüz abone, ödemelerini odun, lahana ve pazarlanamayan şalgamla yapıyorlardı) ve şanslı bir yaz günü bir haftalığına şehirden ayrıldı ve bana gazetenin bir sayısını dikkatlice düzenleyip düzenleyemeyeceğimi sordu. Ah! Denemek istemedim! Higgins, rakip gazetenin editörüydü. Son zamanlarda terk edilmişti ve bir gece bir arkadaşı, zavallı adamın yatağında açık bir not buldu. Notta, artık hayata dayanamadığını ve Bear Creek'te boğulduğunu yazıyordu. Arkadaşı oraya koştu ve Higgins'i kıyıya doğru yürürken buldu.