Eğlencesiz Eğlence

“Benimsediği yol(lar) ve uygulanan yöntem(ler) ne olursa olsun Cumhuriyet eğlenceyi, eğlenceden 'yalıtılmıştır.' Neredeyse eğlencesiz eğlence, Erken Cumhuriyet Dönemi eğlencenin gayri resmi resmî şiarıdır. Mehmet Kendirci, Eğlencesiz Eğlence'de erken cumhuriyet döneminin eğlence politikasını analiz ediyor. Sefahat içinde yozlaşmış, Bizans kalıntısı olarak görülen İstanbul'a karşı, temiz ruhlu ve yozlaşmamış “Türk” sayılan Anadolu'yu (ve Ankara'yı) yücelten bir anlayış var bu politikanın arkasında. Eğlence hayatı kurulmakta olan “yeni Türkiye”ye uygun ve “modern” bir şekilde “disiplinli ve düzenli” kılma arayışı var. Eğlencesiz Eğlence, özellikle dönemin edebiyatından yararlanılarak, eğlencenin nasıl kamusallaştırıldığı ve ritüelleştirildiği inceleniyor. İçki siyasetine, balolara, tiyatrolara, konserlere, müsamerelere, halk oyunlarına bakıyoruz. Taşrada eğlenceyi “kurumlaştırma” çabalarına ve bu kişilerin haklarını koruyanlara göz atıyor. “Türkiye'nin ruhu”nun anlaşılması için ufuk açıcı bir çalışma.Tanıtım Metni