Ego

Ayn Rand'ın klasik hale gelmiş bir distopik öyküsü Ego, yeni bir Karanlık Çağ'ın hükmünün sürdüğü bir gelecekte yapılabilecek ellerin isimlerinin ve özgürlüklerinin öğrenildiği “Biz” dünyasını konu alıyor. İnsanlar yalnızca devlete hizmet etmek için yaşıyorlardı. Kadınlar ve erkekler yalnızca kontrollü bir şekilde Eşleşme Sarayı'nda bir araya gelebilir. Yaşlandıklarında da Faydasızlar Evi'nde ölümleri bekliyorlardı. Beşikten mezara kadar herkes tek bir bütüne aitti: BİZ. Ellerinde hiçbir şey kalmayan bu insanlar arasında bir adam vardı; davranışa ve sevmeye cesaret eden bir adam. Geleceğin gelecekte yaşayacağı. Sevgisiz bir dünyada kendi başına bir kadına âşık olmaya cüret etti. Bilimin ve uygarlığın izin vermesine rağmen rastlanmayan bir çağda takip etme cesaretini gösterdi. Fakat bunlar en büyük suç değildi. Nihayetinde idam cezasına çarptırıldı çünkü affı olmayan bir günah işlemişti: Aklını kullanmakn insan sürüsünün önüne geçmişti. Kendi başına bir insan olmuştu. O kayıp, kutsal dünyayı yeniden keşfetmişti: BEN. İnsanlarıne bir kişinin olma konusundaki azami olasılıkleri için tapıyorum, insanlıktansa bu olasılıkları yaşamayı başaramadığı için tiksiniyorum.–Ayn RandTanıtım Metni