Ekmek, Dükkan, Devlet: Türkiye'de Esnaf

"Parayla iş yaptığı için, esnafın kaybedecekleri vardır. Esnaf, işçi gibi değildir. İşçi politize olabilir çünkü işçinin zincirlerinden başka bir şey yoktur. Ancak esnafın zincirlerinden başka kaybedecekleri vardır. Esnafın kendini iyi hissedebilmesi için devlete ihtiyaçları vardır. (...) Esnaf küçüksini kurtarırken korkuları ile hareket eder. Bu iktidara hep devam. Müge Neda Altınoklu, Ekmek, Dükkân, Devlet'te Türkiye'de esnafın sınıfsal bölümlerinden 1980'lerden itibaren hızlanan dönüşümünü inceliyor. Haksız rekabet ve mağduriyet yaşadığın ağırlaştığı, “Dayanacak gücümüz kalmadı” serzenişinin rutinleştiği bir süreç, esnafın kendisini nasıl konumlandırdığına bakıyor. Bir zamanlar “Hırdavatın Paris'i” denen İstanbul Perşembe Pazarı örneğinde, somut deneyimi gözleyerek... Esnafın dayanıklılığı, bir yandan, Altınoklu'nun tanımıyla “sermayaye rağmen sermaye içinde” oluşumları belirliyor. Sermaye sahibi, ancak sanayicilere ve malî sermayeye sahip son derece kırılgan olan esnaflar, çok zaman “Nerede bu devlet!” isyanının da muhabirleri oluyorlar. “Devletsiz esnaf, esnafsız devlet olmaz” sözü, esnaf imparatorluğunun taşıyıcılarından biri... Altınoklu, esnafını tekil ve tekdüze kitlenin görmenin yanlışlığına dikkat çekiyor. Uyum değişikliklerinin yanı sıra kişiselsizlikleri ve direniş stratejileri sıra sıra göz ardı etmemek gereken kanında. Tanıtım Metni