Emanet Çocuk

Artık yana yana devrilmekte olan parlak ışıklar, suya yansıyan bizi çarpık büğrü gösteriyor. Bir an uzakta. Buraya ilk geldiğimdeki o çingene çocuğu gibi değil, şimdiki gibi temiz, başka giysiler içinde ve arkamdaki kadınla beraberlik kabullenene kadar bekliyorum. Taşı suya daldırıp onları götürmem. Su daha önce hiç içmediğim kadar soğuk ve temiz: Babamın ayrılmasının tadı var suda; hiç orada olmayışının, gittikten sonra bana ait hiçbir şeyin olmayışının tadı. Taşı yeniden daldırıp suda yansıdığı yere kadar kaldırıyorum. Altı yudum içip, utancın ve sırların barınmadığı, satın almayı, şimdilik, yuvamın olmasını diliyorum. 1980'lerin başında, İrlanda yolculuğundayız. Küçük, isimsiz bir kız çocuğu, ailesi tarafından daha önce hiç tanışmadan çocuksuz Kinsella çiftine ayrıldı. “Emanet çocuk”, yeni ve geçici evde ki ilk günlerden itibaren kendi iç dünyasında ve ayrıntılı tanımanın yanı sıra, “aile” ve “ev” olarak adlandırılan parçaların daha önce hiç tecrübe edilmemesi olanaklarını, özellikle de dalgalı yaşam denizindeki yol göstericiliğini ve iyileştirici yanlarını da keşfetmeye başlar. Çağdaş İrlanda edebiyatının en parlak isimlerinden Claire Keegan Emanet Çocuk'ta, bir kız çocuğunun İrlanda'nın yem yeşil vadileri ve parlak gökyüzüyle bezeli pastoral hayatı, hırçın rüzgâr ve dalgalarla falezler misali yontulmuş taşra insanlarını son derece dokunaklı ve basit bir dille anlatıyor. Yaşam için ne kadar elzem olduğunu hiç unutmuyor. Keegan doğru sözcükleri seçme konusunda heyecan verici bir verişye sahip; yaşamın sonsuz olasılıklarına ve kesinliğine karşı bir özen göstermekte ise son derece mahir.” Richard FordTanıtım Metni