Emile Durkheim'in Sosyolojisi Ve Felsefi Düşüncesi

Bu derlemede okuyucular birbirinden farklı Durkheim portreleriyle karşılaşacaklar. Örneğin: Hazır cevaplarla yetinmeyen ve sürekli arayış içinde olan bir düşünür ve sosyal bilimci Durkheim fotoğrafıyle… Felsefeye yönelik ciddi eleştirilere rağmen kendi bilim ve geleneksel anlayışı çağının en güçlü felsefî standartla diyalog ve tartışma içinde çalışan bir filozof olarak Durkheim'la buluşmasıyla… Kendisinden önceki sosyal bilimcilerin “sosyolojik empirizm”ini düşünürken, farklı olarak toplumdaki derin yapılar ve platformlara odaklanan, pozitivizm ve realizmi kendi ifadesiyle “yenilenmiş rasyonellik” olarak sentezlemeye çalışan bir Durkheim portresiyle… Bir yandan “kesin bir bilim” haline dönüştürülmüş uğraşını temellendirmeye çalışırken, öte yandan gelinen “iyi toplum”unu çoğalda sıcaklıkye bir misyon yükleyen ve basit pozitifivist ilkelerle yetinmeyen bir “ahlâkçı” Durkheim portresiyle… Ve daha da başka birçok Durkheim portreleri… Émile Durkheim'ın tarzı ve felsefî ile ilgili metinlerden oluşan Türkiye'den bu ilk standardın içindekilerin aşırı kategorik ve indirmemeci Durkheim yorumlarının yeniden gözden geçirilmesine ve sorgulanmasının katkısının bulunup bulunmadığına bakılır. "Birinci Dünya Savaşı'ndan birkaç yıl önce Durkheim ekolünden bir genç etnolog Robert Hertz makalesinde iki ölüm pratiği tarifdi. Borneo ölümlerinde önemli kişiler için çifte cenaze töreni düzenlendi ve iki tören arasındaki sürenin uzunluğu statüleriyle doğru şekilde sonlandırıldı. Etnologlar ve ayrıca bazı sosyologlar Durkheim ekolünün güncelliğini anladığını görüyorlar. Ama ona sadece ilk anda kaldığında; ve sonuncusunun uzun zaman aldığı zaman sosyal ve hatta kalana kadar durdurulabilir." (Joseph Gabel) Tanıtım Metni