Emine'yi Öldürmek

"Aranızda ne konuşuyorsunuz daha siz? Hiçbirinizin aklında, izanı da mı yok? Daha ne sızıntı? Ne yapılması gerektiğini dinimiz bile emrediyor. Aralıksız tek bir şey var; Recm!"Sözcük ağır bir taş gibi düşen muhtar çakmağının bulunuşunun üzerine. “Ergin benim kızım değil mi?” Ağabeyi başını döndürmeden yanıtlıyor. “Ergenliğe yeni geçmiştir.” Mustafa susuyor, günahı konuşuyor aslında. “Akıl hastalığı var mı?” "Tamam." “Öyleyse?” “Zor kullanılmış, gönüllüler yapmamış, zorla olmuş.” Bu kez Mahmut… Sürdürüyor dudaklarında sigaranın acısıyla. “Recm uygun düşmez. Yüze değnek yeterlidir.” Sırtında yüz değneğin tadını çıkarıyor Mustafa. Sırtındaki beyaz gömleği kana bulanıyor. Kadınlar, evin diğerlerinde, gardiyanların konuştuklarını yanlarında söylenmiş gibi dinliyorlar. Varlıkları yoklukla hükümlü kadınlar. Meryem'in kuş yüreği, ağzına geliyor, cız ediyor içi, yağları eriyor. Emine gözleri tavana dikili yerde göründüğünde, ipek tavus kuşu desenli çarşafın altında. “Kefenim” diyor, üst üste görüntülüyor.Tanıtım Metni