Emir'in Gelecek Çabası

SADIK: Dayı çok keyifli bir kahvaltı her halde yapıldı, neler yediniz? KÖYLÜ: Evlat, onları keyifle yedi de, masayı o kadar dolu köyde benim boğazımdan geçmedi. Avukatın karısı ye dedikçe, lokmalar benim boğazıma tıkandı. Ne kadar uğraştımsa da geçmedi boğazımdan. Hiçbir şey yiyemedim. Çay içtim sadece. (Dizdeki kulaklığı alır başına geçirir, tekrar dizine izin verirse üstüne bastırır.) SADIK: Öyle derinlemesine de gün, masada ne olduğunu bir şekilde söylemezsin. KÖYLÜ: Neler yok ki evlat. Tereyağı, zeytin, zeytinyağı, süt, yumurta, bal, peynir, pekmez, yufka ekmek bile vardı, kendinin söylediğine göre, benim getirdiğim zeytinyağında kızarttığı patatesle kabak, bellekte yapılmış yumurta da vardı. Kahvaltıda çilek yenir mi? Çilek, domates, salatalık ne bileyim işte daha sayamadığım bir sürü yiyecek vardı. SADIK: Afiyet olsun dayı. Bu saydıkların senin evde yok mu? (Köylü, dizideki kulaklıkla oynayarak gözleri yaşarır gibi olur ortalığı bir sessizlik kaplar. Biraz vakit geçince) KÖYLÜ: Evlat, o kadar nevaleyi bir araya getirip de öyle bir sofrayı nasıl kuralım. Öyle kahvaltı deyip geçme. SADIK: Dayı, öyle derinlemesinede az önce içeri girerken omuzundaki sırtını heybende olanları saymıştın, şimdi sofrada var dediklerinin hepsini senin getirdiklerin. Senin getirdiğini sana kahvaltı diye sunmuşlar o da çok hoşuna gitti. Yani gözlerini boyamışlar. Eve varınca sen de kendine öyle bir sofra hazırla. Tanıtım Metni