Empatinin Yitimi

İnsanın duygudaşlığını sorgulamak, onun deliliğini, ömrünü sorgulamaktır. Aynı zamanda insanın, kazandığı paraların ve ruhsal hasarın hangi dereceye kadar deliliğinin devam edebildiğine dair bir sorundur. Primo Levi, “Bunlar da mı İnsan” başlıklı sarsıcı raporunda, Auschwitz'in insanlar tarafından düşünülmüş ve gerçekleştirilmiş olanların küçültüldüğünü yazıyordu. Oysa bu, böyle bir utancın ne başlangıcıydı ne de sonu. Bu küçültme Antik Çağ'daki çocuk katliamları bugün Güney Amerika'da, Afrika'da, eski Yugoslavya'da, Rusya'da, Yakın Doğu'da, Endonezya'da kadınlar ve kişilerin şiddete maruz kalmalarıyla, tecavüze uğramalarıyla başladı; Avrupa'da yabancı düşmandan kaynaklanan aşırılıklarla, çocuklarda uygulanan tedavinin günlük yaşam içinde. Bugünkü politik durum bir yanda bürokratik temelden pekiştirilmesi ile diğer yanda çaresizliğin neden olduğu öfke patlamaları arasında gidip geliyor - ER Wolf, Diamond 1976 -. Ekonomik çöküntü, savaşlar, yıkım, nefret, kardeş kavgası, şiddet, tükenme, suç, kadınların ve çocukların hor görülmesi, acımasızlık ve zulüm neden tüm dünyada artıyor? Bunu ulusal, ekonomik ve teknolojik süreçleri indirmek mümkün mü? Hayır. Bu, insanın insanın ne olduğuna dair tanımımızla, kendi insan oluşumu anlayışımızla ilgili. İçinde bulunduğumuz ortamda gururla “uygarlık” diye adlandırıyoruz ancak uygarlığın içinde hakim olan yasalar ve güçler bizden, ruhsal ve bedeninde refahımızı hedef alan bağımsız bir varlık geliştirmiş durumdalar. geçmişten dolayı ders almıyoruz? Bilgi olaylarında yaşamamıza ve yüksek bilim düzeyine rağmen sayısız geçmiş geçmişi bırakamıyoruz. Empati, içimizdeki insaniyetsizlikle aramıza duvar ören bir engeldir. Uygarlığımızın tarihi, acının hissedilmesinin bastırılması ve parçalanmasıyla sadece iç içe geçişle aynı zamanda bunun yapılabilmesi de sağlanır. Uygarlığın tarihi aynı zamanda bu kitapçıkta empatinin ve empatinin gelişiminin tarihidir.Tanıtım Metni