Endüstri İlişkilerinde Şiddet ve Makine Kırıcılık

Çalışma koşullarının tarihi, sanayi devrimine kadar geçen süreç kölelik sektörünün, feodal dönem serflerine, sonrasında da eserlerkârlara uzanmaktadır. Ancak sanayi devrimiyle birlikte sahip olunan tek varlık olan gücün satışını sağlamak için geçimini temin eden tükenmenin ortaya çıkmasıyla 'işin şekli' ve seyrinin tamamıyla değişmiştir. Çatışma ve rekabet insanlığın doğasında mevcut ve bunun çalışma yaşamına yansımaları da tarih boyunca gözleniyor. Ancak teknolojik ürünlerin üretim yelpazesinde yer almaya başlamasıyla birlikte, insanlar ilk kez rekabetle altedemeyecekleri bir rakiple karşı karşıya geldiler. Söz konusu dönemde, yorulmayan, ücret beklemeyen, itiraz etmeyen, hata yapan, çalışan makineler üreten yerde yer almakta, bu durumda da insanlar ya işsiz kalmak ya da emeğin ucuz alternatiflerinin arayışında olan işverenlerin takdir ettiği düşük ücretler karşılığı çalışmaktaydı. Henüz diğer hak yöntemlerinin yöntemlerinin uygulanmadığı dönemlerde tercih edilen ve şiddet içeren üçüncü yol 'başkaldırı' ise bir grup işçinin işverenlerin kendi yerlerini almaları için işyerlerine devam ettikleri makineleri bırakarak, Hobsbawn'ın tabiriyle “isyan marifetiyle toplu pazarlıklara başvurmalarıdır”. Tanıtım Metni