Erkek Dutların Gölgesinde

"Geldiler, dedi Meryem, korkudan titreyen elleriyle pencerenin tutamadığını sıkı sıkıya çevirirken. Hafif bir gıcırtının dağıldığıta salınmasının ardından, loş oda kısa bir sessizliği giyindi. Sinekler soluklaşan ışına çarpa çarpa uçuyorlardı durmadan. Evin oturma odasının tam ortasında duran yemek masasının üstünde gezindi arabanın farları ilkin. Meryem söndü hemen kapandı." Üç kuşağın iç geçmiş hikâyesini Ali Özgür Özkarcı anlatıyor. 1940'lar ile 2000'ler arasında bölünen, parçalanan karanlık bir kesit, Çukurova'da geçen, sürgünlerle, ne olursa olsun “kapanmayan” hesaplarla, ölümlerle, hırslarla dolu bir hikâye bu. Aynı zamanda yıllar geçse, mekânlar değişse bile yok olmayan, yok etmek için çaba sarf edenleri bile kendi içine giren, hayatlarının bir anında belirmek için fırsat kollayan o karanlık haleyi de gösteren... Bir yandan da memleketin çevresi dikenli tellerle çevrili o sırada bakıyoruz Erkek Dutların Gölgesinde'yi. Elinde bulunan mülklerin “yeni” sahipleri, onlar tarafından “yersiz yurtsuz” bırakılanlar, her an can derdiyle tetikte olanlar, hiç bitmeyen o hesaplar, dalavereler, tüm bunların içinde yaşadıkları çalışanlar, yaşamaya başladıkları başa bir dert yumağına dönüştürüldüğü o insanlar İşte... bu roman, “o insanlar” romanı...Tanıtım Metni