Erken Kayan Yıldızım Tolgama Hasret Mektupları

Derin mi derin bir değişim yas. İnsanı hiç tahmin etmeyen biçimde şekillendiren bir yolculuk. Düz bir yol değil yasın yolculuğu. Yaslıyı tutup savuran bir kasırga, bir anafor, bir tsunami. Şimdi senin yasın kâh sürükten sürüklüyor beni kâh bir bulutun parçalarının aşağıda bırakıveriyor, canım benim. Bazen anıların güzelliğinde yumuşacık iniyorum, bazen paramparça çalışmak. Onun “ilk sensiz”i yaşadığımda darmadağım. Ya tutarken sadece acı çekmiyorum, farklı bir insanda, farkındayım. Yasın yüreğimde derin bir yara açtı ama aşkımıza dokunamadı sevgilim. Yarabbim, nasıl bir âlemdir bu kâlp? Sırça parçalanıyor, kanıyor, parçası kayboluyor. Yanıyor, üşüyor, bıçaklanıyor, boğuluyor, nefes alamıyor ama aşkına hiçbir şey olmuyor. Kâlbin anılarındaki kırılmalar gözyaşlarına, buluşmalar ayrılığa, sevişmeler hasrete, sarılışlar boşluğa, o güzel yüzün, aşkla bakan gözlerin, aşk konuşan sesin hayâli görüntülere dönüşürken, aşk sinmiş, tutunmuş sımsıkı yüreğimin çeperine, “Ben gönder kalmak, gitmedim bir yere” diyor. Nasıl güzel bir şey bu aşk! Beni yalnız bırakmıyor. Aşkımızla beraber yas bugünüz, canım kocam. Konuşuyoruz, anıyoruz, bazen de gülümsüyoruz, yaşadıklarımıza, paylaştığımıza. Daha çok dağlıyoruz beraber. Gelip ikimize de sımsıkı sarılmasını, kucaklayıp öpmeni, teselli etmeni bekliyoruz. Aşkımız da benim gibi; yapayalnız kalıverdi, yarım kaldı sensiz. Genel olarak böyle güzel yaşayan erkekleri özlüyor. Hıçkırıklarımız, gözyaşlarımız birbirine karışıyor geceleri. Ne benim onu ​​teselli etmeye gücüm yetiyor ne de onun beni. Darmadağınız ikimiz de. Tanıtım Metni