Ermeni Kaynaklarında Türkler ve Moğollar

Din adamları Ermeniler diye anılarıyla gelen farklı gruplar halinde Gregoryen tarikat/mezhebi/cemaati öğreten dairelerinde tutabilmeyi kendilerine vazife addetmişler. Gregoryen din arkadaşları, Bizans Pers'in rekabeti alanında varlıklarını sürdürmek için, kilise öğretilerinin boyunca, hayat, bütün bölümleriyle ilgilenmeyi, tam anlamıyla karşı karşıya, kol kanat germe ihtiyaçlarını hissetmişlerdir. Ermeni din adamları bu uğraşlarını tarih yazıcılığı alanında da kaydırmışlardır. Süryani ve Bizans dinî, edebî ve tarihî metin örnekleri ilk önceleri istinsah ve Ermeniceye tercüme yoluyla oluşturulmaya çalışılan Ermeni kroniklerinde zamanla bir özgünlük meydana gelmiştir. Bu şekilde ilk örneklerin ortaya çıktığı Ermeni kronikçilik bölgesi bölgedeki kilise ve manastırlar çevresinde cereyan eden olaylar ve bu olaylara etki eden gelişmelerin aydınlatılması için önemli gelişmelerin başında geliyor. Ermeni kaynakları olarak ifade edilen ve bir kısmı da bu şekilde yayınlandığı kroniklerin çoğu Ermeni din adamları tarafından kaleme alınan eserlerdir. Bu kronikler Türk ve Moğol tarihi ile Kafkas dağlarının güneyi, Hazar denizi batısı ile Anadolu coğrafyasında cereyan eden olaylar açısından oldukça önemlidir. Ermeni kronik yazıcılığının zirveye çıktığı dönem Türklerin ve daha sonra Moğolların bölgeye gelmesiyle başlar. Bu beklenmedik hareketlilik Ermeni din adamlarını da harekete geçirmiş, çevrelerinde cereyan etmeyen olayları yazmaya sevk etmiştir. Tanıtım Metni