Eski Dünyaya Yeni Bir Bakış

Geçmişin devasa gölgesinden kökler, her toplumun kendi benzersiz yolculuğuna çıktı. Bu yolculuklar içinde farklı ilişki türleri, zihinsel ve estetik modeller, inanç ve yaşam tarzları kendine ait olan renkler ve peyzajlar üretmişlerdir. “Zihin yapısı ilişmeden, hiçbir toplumda önemli bir yenilik beklenemez.” Başka bir basitlikle, bir karakterin karakterinin en iyi yolu onun zihninin detaylı biçimde çözümlenmesinden geçilir. Türkiye'de modernleşme adına yaşamanın değişiklikleri ise, biçimsel kalıpların amacına ulaşılamamıştır. İnşa edilen yapı ve kurumlarla, Türkiye'ye çağı atlatmak mümkün olmamıştır. Geçmiş ile bugün arasında sonuçların bir ilişki kuramaması, Türk modernleşmesinin en zayıf halkalarından birini oluşturur. Bu arada, hem sağ, hem de sol ideoloji merkezleri, tarihin dinamiklerini bölük pörçük açıklamayı tercih etmişler, ancak dünyaya baktığımızda ait olduğumuz ve ayak bastığımız yerden nasıl bir bütünsel bakış geliştirilebilineceği üzerine pek kafa yormamışlardır. Simülasyon evreninden Osmanlı ve Cumhuriyet'e nasıl bakabiliriz? Bu evrende sık sık nüksedilen kök nerededir ve kültürel kodlar nasıl bir anlayışa sahiptir? Batı burjuvazinin aksine, bu toplumdaki para ve kazanç tutkusunun aldığı herhangi bir değer olmuş mudur? Eski dünyada, Yüce Padişah ile Sevgili kulu arasındaki bağlar, geldiğinizde hangi ilişki türlerine evrilmiştir? Burada alan el veren el ilişkisi nasıl bir rol üstlenmiştir? Bu tür soruların alışılmışın dışında yanıtlar üretebilmek için zekayla uğraşıp kuşatıp sarması, tarih, din, antropoloji, sanat, edebiyat, kültür, ekonomi, siyaset alanlarıki geniş ufuklara yolculuk yapması gerekir. Entelektüelin elinde bir anahtar olmalı ki, bağlantılı aralıklar ardınca açılabilirsin…Kendine ait, bir kuram ve model üzerinden hareketler ki, söyledi doğrular uçup gitme yerine birbirinin üzerine eklensin ve kalıcı olabilsin. Onun eski eseri, yeni bir bakış açısının konusu olmalıdır. Ayrıca onun klasik yapısı, yeni ilişkilere izin verdiği dönemde daha da klasikleşecektir. Kitap, son yıllarda benzerlerine az rastlanan toplumlarda bütüncül ve makro ölçülerde bakabilen entelektüel bir birikim ve heyecanın örneğidir. Geliştirilen model içinde birçok önemli eser yeniden üretilir. Birçok yerde Avrupa ile Osmanlı örnekleriyle karşılaştırılır. Yazar, Mauss, Berkes, Ülgener, Baudrillard, Bloch, Braudel gibi isimlerle başka bir sentezin imkânını karanlıkta bırakır, eski dünyaya yeni bir pencere açar. Tanıtım Metni