Eşlik

Eşlik, Samuel Beckett'in kanırttığı, ışıktan umudun iyice kestiği, uzun hikayelerden oluşan etkili bir seçki. “İnsan” adeta son derece canlılığı vermek üzeredir. Atmosfer puslu ve ekonomiktir. Olay örgüsü neredeyse yoktur. Eylem yoktur. Anlam yoktur. Zaman, bükülür ve kırılır bir niteliktedir. Ağız değil, kulak ön planıdır: Bir ses geliyor taraması sırtıüstü uzanmış birine. Sırtındaki basınçtan ve gözleri kapandığında ve yeniden açıldığında deponun bölümünden bunu anlıyor. Sesin miktarının yalnızca küçük bir bölümü doğrulanabiliyor. Karanlıkta sırtıüstü uzanmışsın, diyende örneklenmişsin. Bu durumdakilerin değişimine mecburdur. Ama söylenenlerin büyük doğru bölümü açılamıyor. Şunu olduğunda örneğin: Şu ya da bugün geldin dünyaya. Hiçbir şey kesin değildir. Adı konulamayacak olan büyük ve alarmsız bir kayıp varmış gibi. Eşlik'teki hikâyelerin özneleri bu adsız kaybın çevresinde dolanarak, sürünerek, düşüp kalkarak ama onsuz da yapamayarak içten içe çürüyüp dağılırlar. Şair-yazarın kelimelerle işi bitmemiştir henüz, her ne kadar kum gibi dağılsalar da ağızda... Tanıtım Metni