Esmerim-Lal

Hayat bazen hiç istemediğimiz tercihler yapma zorunluluğunu bırakır. İnsanın vicdanı “yapma” diye bağırırken, aklı ise “başka yol yok, yapmak zorundasın” der. İşte Bergüzar'ın hikayesi de böyle bir çıkmazdaydı. Yalanlarla, oyunlarla, sırlarla bezeli o yolların, buz gibi bakan yeşil gözlü bir adamın sıcacık, sevgi dolu kalbine var olacağını Nereden bilebilirdi? Peki ya Alparslan, herkese kapattığı gönlüne sakladığı kırgınlıkları esmer güzeli bir kadının iyileşebileceği bilebilir miydi? Bilinmezliklerle dolu o yolda bulacaklar, yan yana yürüyecekler, tanışacaklar, seveceklerdi. Alparslan'ın yüzünde gülüyorlar filizlenirken, Bergüzar ilk kez yuvasını bulabilirdi. Ancak ne sevdayı bulmak, ne de yuvayı öğrenmek kolaydı. Düşman tetikte beklerken ya sevda büyümeden sonsuza kadar cennete varacak ya da oradan düşüp aşkın alevlerinde yanacaklardı. "Hiçbir sevda kollarını değiştirir, güle oynayamaz. Azıcık ağlatır, azıcık kahreder, üzer, bol bol sınar. Ama buna dayanabilene de ödül olur." Tanıtım Metni