Etnografi

Bu toplu, etnografik kayıtlar çok da değinilmeyen bir yön, araştırmacının deneyimlerini ele alıyor. Alanda yaşanan tecrübelerin birçoğuna, üzerinde dikkatle düşünülerek bir yöntem olarak işlerlik elde etmek mümkündür. Bu kitaptaki araştırmacıların metinlerinin inşasında temel önemi olan alan deneyimlerini; Kendilerinden çok daha önce yerleşik hale geldiler ve bunları dahil ederek hikâyelerini yazdılar. Metinlerde, gündelik hayatın olağan-içi ve olağan-dışı, uzak ve bildik görünebilen hallerini; farklı sahnelerden farklı zaman dilimleri hem içinde hem de boyunca etnografinin biteni nasıl deneyimlendiğini anlatıyor. Ankara pavyonlarında ve kuşbazlar arasında çalışma yapan Aslı Yazıcı Yakın; dilencilerin rotasına kapılıp zabıta ile şehrin sokaklarını tamamen kateden Meriç Kükrer; tanımadığı ölü bedenleri yıkayan Gülseren Güldeste; esnaf ile şarküteri arasındaki “oyuna” katılan Nilgün Sonkan Gündüz; Ankara Gençlik Parkı Lunaparkı'nda korku ve eğlencenin birlikte tezahür ettiği oyuncaklara binen Berna Küçükoğlu; Tofaş marka araba kullanıcılarının kendi Şahiniyle karışan Sinan Çağırtekin; Antakya'da “bir yere ait olma” ve “hoşgörü” üzerine çalışan Alim Koray Cengiz; Bigalı olduğu halde çingenelerin yaşadığı “Yukarı Mahalleyi” araştırma sayesinde keşfeden Semra Özlem Dişli ve etnografi için Japonya'ya giden Ceren Aksoy Sugiyama alan tecrübelerini bizimle paylaşıyor.Tanıtım Metni