Evcil İnsan Barınağı

Bir sabah, bir kutunun içinde, köpeklerin insanlara hükmettiği yeni bir düzene çıkacağınızı düşünün. “Sahip olanlar” ve “sahiplenilenler” yer değiştirmiş. Öncesi yok. İnsanlığın ortak bir geçmişi yok. Her şey burada başlıyor. Peki, burada mı bitecek?Serhan Kansu, bu değişimin üzerine kurduğu distopik anlatımı Evcil İnsan Barınağı'nda, iki uç noktanın, empati ve vahşetin sınırlarında insanın neler yapabileceğini anlatıyor. Bir köpek gibi düşünebilmek, bir insan gibi teslim olmak için vardı. "Eskiden bir ailem vardı. Bir annem ve babam, bir de köpeğim. Şimdilik bir resim gibi geliyorlardı gözümün önünde. Annemin başına hiçbir dönerken, yüzün. Bu, dünyada yeni gelmiş genç bir şekilde kendini savunma şekli vardı. Yaşlı bir adam, geçmişini tam olarak hatırlayamaması... Eğer ölüm tam olarak siliyorsa ve dünyada geliyorsak, tekrar dünyada gelmenin hiçbir anlamı. Ne yaşadığımızı ya da ne kaybettiğimizi bilmeden, ders ya da ders başa çıkmak Dönmek, hiç yaşamamış gibi, en sonunda tekrar başlıyor.”Tanıtım Metni