Eve Dönemezsin

Kalbi derinden kırıldığında sessizdir insan. Konuşabilmek için ona yeni bir ses verilir... Bu romanın adımları dolaşıyor. Yürürken burnunu çekip kendi kendine konuşuyor. Aşk içmiş. Kalbindeki ödemi gözyaşlarıyla ortaya çıkaran vücuttan. Dağ kekiği, ömür boyu aşk sırtını dönmüş giderken nasıl kokarsa, öyle de mevcut bu roman. Geceleri dolunayın altında uzayıp giden kırların ona arkadan görünüşünü sanıyor.Kalbindeki elemi kahkahalarla ortaya çıkmaktan ibarettir. Bu romanın dili dolaşıyor. Yoksul bir çocuğun, hayallerine ulaşmak için yeni bir sese tutunma çabasını anlatıyor. Küçük yaştaki hayat mücadelesini, kan ter içindeki bir aşka bağlanma tutkusunu anlatıyor. Sol elinin parmaklarını birleştirip, bir buket gül gibi uzatıyor öğretmenin kızılcık sopasına. Kış meyvelerinin isimlerini ezberleyemediği için kar altında bekliyor, tek ayak üstünde. Bıçak saplandığı yerden çıkmıyorsa, sırasında kabzasını gülerek değiştiriyor. Aşk içmiş. Göç etmiş bir roman bu. Durup sırasında Selvi diye birine sesleniyor. Kurtarılmayı değil, anlaşılmayı bekliyor. muhtemelen senden de cesaret alıyor. Tanıtım Metni