Evliya Çelebi Gibi

"Babam mevcut durumda ortada görünmüyordu. Bir elimde defter diğerinde gazoz, masada oturuyordum. Aslında birilerinin gelip 'Hah! Defterimi sen mi buldum, alabilir miyim? Çok teşekkür ederim!' Beni bu yükten kurtulmayı sürdürdüm.. Defterime bakıyordum, aklımdan onlarca şey geçiyordu... Kendi kendime bakarken çok kararsız kalmıştım.Aklımdan geçen son cümleyi istemeden yüksek sesle söyledim, kendi kendime, "AÇ VE BAK!" Kararsızlıkla elimi uzatacağım dedim.” Marmaris'te ailesiyle birlikte tatil yapan kahramanımız, eve dönüş biletlerini almak için otogara giden ailesinin peşine takılır. Bir kafede oranları babasını bekleyecek. Ama oturmaya karar verme masada bir defter vardır. Defterin kim unuttuğu, içinde neler yazarken kendini tarihin en önemli seyyahlarından yolculuklar boyunca bulur! Tanıtım Metni