Evrenin Sınırında

"Ait olduğum yer ve evimi kaybettim," dedim titrek sesimle. "Yüzüğü parmağıma kavuştuğundan beri kim çözülmüyor. Evrenin sınırındayım ve giderek düşüyorum." “Düşmene izin vermeyeceğim,” dedi nazik bir sesle. “Sözveriyorum. Evrenin sınırında elini kullanacağız.” Luna, yetimhanedeki karanlık yıllarını geride bıraktıktan sonraİstanbul sokaklarında küçük borçlar vererek hayatlarını sürdüreceğini sanıyordu. Oysa bir gece programları çıkan parlakbir ses ona hiç hatırlamadığı şeylerin fısıldadı.Zihninden kopup giden ailesi, dostları ve sıcak yuvası artık birhayalden fazlasıydı. Farklı bir evrende asker olan Afel, parmağında aynı yüzükleLuna'nın içinde belirdiğinde kehanetin çarkları dönmeyebaşladı. Bir araya gelmesi gereken beş yüzük, alt edilmesi gereken ilahi varlıklar ve kehanetin sonundaki lanet, onları geridönülmez bir yola soktu. Üçüncüğünün sahibini bulmak için var oldukları evrende,ortaçağ koşullarındaki bir ada ülkesinin ortasındaydı.Büyücülüğün ve cadılığın yasak olduğu bu dönemde, gerçekkimliklerini saklayarak gümüş halkaların peşine düşerken artıkher ikisi de evrenin sınırındaydı...Tanıtım Metni