Eylül Boşluğu

Mevsimlerin de mevsimi olurmuş. Vecdle titreyip görünende yeni görünen bakış açısı olan varsa tam zamanıydı. Gökyüzü bu miktarı bir başka maviye, yeryüzünde bir başka sarıya boyanırdı. Su sesleri, insan seslerine karışır, ekinlerin bestesi çalınırdı ona yanda. Diller şükürlerle, sineler sevinçlerle yapıyorlardı. sınırlı ekinin gülümsemesi, meşakkatli zamanların buhranını, hafakanını alıp götürmekti. Buram buram sevinç kokardı harmanlar. Rahmet eli zorluklarla birlikte rahatlıklar verir; filize durmuş tanecikler, daha sıkı tutunurlar ve besmele çekerek, narince salarlardı; taşlar, kayalar onlara yol verirdi. Sessizce bitkilerdü başaklar; büyüme de gür ekinler olurlardı. Sanki bir neyden dökülen nağmeler düzlüklerde ve onun büyüyüyle büyümeleriydi. Trenlerin geçtiği yanlarından… Tanıtım Metni