Ezgimizi Kim Çaldı?

Hayalhane sakinimiz Ahmet Önel iyi ki var! Birileri bize ağaçların hışırtılarını, sokağın sesini, suskun insanların yaşadığını hissettirmeli, öyle değil mi? Ne de olsa güzel bir ezgiye kimse kayıtsız kalamaz! Hele bu ezgi, usta ellerden süzülüyorsa Esenlik Bey, canım çellosunu bir süreliğine Oğuzlara ayrılır çünkü şehir noktasından çıkılmalıdır. ayrıca konuşan arkadaşı yalnız kalmayacaktır. Oğuz ve kedisi Kekik'in de onu yalnız bırakmaya pek niyetleri zaten yoktur. Yeni dostlarıyla bir ezgi bulmak için kolları sıvarlar. Günler süren denemeler olumlu sonuç verir. Hoş bir ezgi çellonun yayına takılıverilmiştir işte. Ama ya da nesi? Ezgi onu sakladıkları yerde artık bilinmiyor, biri onu çalmıştır. Yani ezgilerini tekrar çalamazlar çünkü ezgileri çalınmıştır. Ne garip Peki bir ezgiyi kim, neden çalan ki? Bu hoşsohbet kitabına giriş fon müziğimiz sıcacık poğaçalar, sazlı düşlü karakterler, konuksever asansörler, müzik kulağı olan kıtalar ve daha güzelleri olacak. Yeri gelmişken bunu da belirtmek isterim: Etrafımızdaki her detay bize şarkılar söyleyen bülbül sesli bir şarkıcı, hiç durmadan şakıyan bestekâr bir serçe gibidir. Bir de içimizin şarkıları elbette değişir. Bütün iş tüm bu şarkıları duyabilmekte!Tanıtım Metni