Fanilik Üzerine Düşünceler

Victor Brombert, ölümü ve faniliğimiz, çeşitli siyasi ve kültürel bağlamlar içinde sekiz önemli yazarın eserlerinde arıyor. Tolstoy ve Thomas Mann'da bireylerin fanilikle mücadelesini ortaya koyarken, Bassani ve Primo Levi'de toplumsal bir felaket olarak kültürün çöküşü aktarılıyor. Woolf ve Camus'nun anlatılarında aldatıcı bir kurtuluş vaadi olarak sunulan ölüm, Coetzee'nin sayfalarında vahşet karşıt olayların derin bir azaltımı olarak işleniyor. Fanilik Üzerine Düşünceler bir edebiyat eleştirisinin ötesinde, faniliğin izlerini irdeleyerek bizi hayatta kalmayı kelimenin tam anlamıyla yüzleştiriyor. "Belki de bütün düşünce ve sanat eylemi dolaylı olarak fanilikten alıyor. Bu noktada bir kez daha, doğrulanması mümkün olmasa da, André Malraux'nun insanı heyecanlandıran esrarengiz sözleri geliyor akla; mağarasının taşının bizon çizen ilk insan, hem kendisinin hem de bizonun fani olduğunu anlar, ama aynı zamanda bu ilk sanatçı, fani hayvanı tasvir bira 'hiçliğii de sezmiş' Tanıtım Metni