Fatiha Suresi

Bütün Kur'an, Fâtiha Sûresi'nin âyetlerinin açıklamasıdır. Yani Kur'an, Fâtiha'dan doğmuştur. Fâtiha'nın, varlık kitabını açan bir anahtarın açıklamasıdır; Fâtihanın anlaşıldığı zaman Kur'an da anlaşılmaya başlar. Allah'ın ibadetini okuduğunu farz kıldığı sûre olan Fâtiha'da Allah, önce kendisinin kuluna hitap ederken sonra kulunun ağzından kendine hitap ediyor. Allah'ın eşyasının tecellî ettiğine göre bundan daha güzel bir anlatım olabilir mi? Ne İncil'de ne Tevrat'ta ne de başka bir kutsal kitapta böyle bir bakış açısı bulunmaz. Allah önce Kendi ağzından konuşup, sonra kulunun ağzından da yine Kendi cevap vererek aslında “Hepsi Benim, Benden başkası yok.” diyor. Ama kula da hürmet ediyor, ağzından kendine özgü bir tavır öğretiyor. “Hamd”ın mânâsı, her şeyi güzel görmek; iyiyi, kötüyü, çirkini, abesi birleştirmek demek istediğine göre, “Hamd Allah'a âittir.” (Fâtiha, 1/2) demek, “hamdı sen yapamazsın, Allah yapar”, Allah kulundan tecelli olup kendi kendine hamdeder demektir. İşte bu hâle “istiğrak” diyoruz. Yani o kadar yok olacağız ki aynı balın içine batmış arı gibi… Bala battığı zaman arının kendi hareketi olmaz, artık balın hareketine “arının hareketi” denir. Öyle ki “…Attığında sen atmadın ama Allah attı.” (Enfâl 8/75) âyeti bisikletelli tecelli edecek. O zaman anlayacağız ki bizim iyiye de yayılmamız de sevinmemiz, iyiyi de kötüyü de sevebilmemiz Allah'ın lütfudur.Tanıtım Metni