Felsefi Öyküler: Pencere Filozofu

Pencereden ayrılıp kendi kendine konuşarak mutfağın kapısına gelmişti. Kapıya tuhaf tuhaf baktı. Bu bakışta kendisiyle de karşılaştığınızda, yoksa deliriyor muydunuz? Konuşmaya başladı: "Kapı ne demekti? Kapı; eşikti, sınırdı, başka bir yere veya bir isteği geçişti. Ne oluyor bana? Niye böyle konuşuyorum? Evet buldum!" Gülmeye başladı ama suratını gören birisi olsaydı, ağladığını söylüyordu. “Yalnızlık deliliğin kapısıdır…” Pencere Filozofu, dokuz öykü ile varlığın formülünden sanat kimyasına, ahlak kimyasından bilgi kimyasına kadar olan öykülerin içine birçok sığdırarak, bozulmayı somutlaştırıyor.Tanıtım Metni