Fırtınayı Kucaklamak

"Gidiyorlar, ağt yakalım arkalarından. Çünkü gitmek var, dönmek yok.Bağır basmışlar çocuklarını ve dişlerini sıkarak.Yağmura, kara, dipçiklere ve saat kulelerine aldırmayarak.Tel örgüleri yarıp tırmanarak.Bozbulanık, coşkun bir nehrin kederli köpüğü gibi.Aniden havalanan sığırcıksü gibi… O kadar kalabalık ve uzaktaki kimseler ki kimse onları.Bakıyorlar ama duyuyorlar.Ne televizyonlar ne uydular ne çocuk ma ne don ne Onlar o peşinde olanlar, hani güzel fotoğraflar.Aklınıza yetinmeyin, neredesiniz? Aklınız yok, ama paranız var. Onlar, o sırtında kırbaç. şaklat olduğunuz köleler, o kan, o asırlarca içtiğiniz kan. Boğulacağız, şu koşuyu durduracağız. Durdurun yoksa dengemiz bozulacak, bir karadelik bizi yutacak. Boşuna, zulmün âbad olduğu yerde görülmüş mü? O koşu sonsuzluğa yönelmiş, bir gün yakanıza yapışacak. Fırtınayı kucaklayacak.Uzaklardan, dağlardan, vadilerden gelen sesi duyulur.Dinleyin yansıması her yanı tutmuş.Yaklaşıyor fukaranın ve onurun marşı.Bombalara karşı durmaya gelir.Zincirleri hepten kırmaya gelin.O yüzsüz yüzünüzü görmeye gelin.Asırların hesabını sormaya gelin,Sormaya geldik!”Tanıtım Metni