Firuzan

“Siz de ölenlerinizin ruhuna arada sırada bir iki dua edin ayol.” Gencecik yaşta yaşamdan vazgeçen Firuzan, arafta bekleşen tüm ruhlar arasında kendini anlatacak kadınları seçiyor, şarkı sözü onlara veriyor. Böylece büyük büyük dokuzu Umay'dan başlayarak kendi kızına kadar yaşananları kapsayan, bu coğrafyaya yayılan bireysel ve toplumsal felaketlerean bir anlatı örüyor. Kuşaklar arasında aktif olarak sürdürülen bakışıyla herkesin kalem oynattığı tarih hikayelerine başkaldıran bir küçük destan Firuzan. Mizahi, renkli ve sürprizli bir üslupla aktarılan hikâye, üç asır süren dört kuşaklık bir geçmişi davet ediyor. Ölüler Kıraathanesi ile Vedat Türkali İlk Roman Ödülü'nü kazanan yazar Fatih Gezer, dördüncü kitabına müzisyenleri de ekleyerek satır aralarını Firuzan'a özel olarak bestelediği ve seslendirdiği şarkılarla tamamladı. Kendine ait ayrı olmayan bir şifacıydı Hacı Anne. Bilmem ne otlarını harmanlayıp bir deva bulamadınız da, zamanında zamanında yaralarını almaya çabalarken bulduğumuz bir ilacı sunduk ikimize: Unutmak. Örttük üstünü. Zamana teslim ettiğimiz derdimizi. Tanıtım Metni