Çiçek Masalları

Yaz ayı uyuyan dünyanın üzerine parlak bir şekilde parlıyordu, ölümlü gözlerden uzakta Peri halkı dans ediyordu. Ateşböcekleri, serin gece rüzgarında dalgalanan çiyli yaprakların üzerinde parlak kümeler halinde asılı duruyordu; ve çiçekler, eğrelti otu yapraklarının arasında yatan, asma dallarında sallanan, gölde nilüfer saksılarıyla süzülen veya yosunlu zeminde, gecenin şerefine en neşeli seslerini çalan çançiçeklerinin müziğiyle dans eden küçük Elflere hayranlıkla bakıyorlardı. Yabani bir gülün gölgesinde, Kraliçe ve küçük Nedimeleri, ziyafetin hazırlandığı gümüş mantarın yanında oturuyorlardı. "Şimdi dostlarım," dedi, "parlak ay batana kadar zamanı geçirmek için, her birimiz bir hikaye anlatalım veya bugün yaptıklarımızı veya öğrendiklerimizi anlatalım. Seninle başlayacağım, Güneşli Kilit," diye ekledi ve bir çuha çiçeğinin kokulu yaprakları arasında yatan sevimli küçük bir Elf'e döndü.